(38) هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَّدُنکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الْدُّعَآءِ
در این هنگام زکریّا (که این همه کرامت و مائده آسمانی را دید) پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا! از جانب خود نسلی پاک و پسندیده به من عطا کن که همانا تو شنونده دعائی.
نکته ها:
چنانکه قبلاً ذکر شد، مادر مریم با همسر زکریّا خواهر بودند و هر دو عقیم و نازا. مادر مریم با دیدن صحنهی غذا دادن پرنده به جوجههایش منقلب شد و به درگاه خدا دعا کرد، خداوند نیز به او مریم را عطا کرد. در اینجا هم وقتی حضرت زکریّا مقام ومرتبهی مریم را دید، از خداوند طلب فرزند نمود.
پیام ها:
1- حالات انسان وساعات دعا، در استجابت آن مؤثّر است. (هنالک دعا زکریّا)
2- غبطه خوردن کمال، ولی حسد ورزیدن نقص است. زکریّا علیه السلام با دیدن مقام مریم علیهاالسلام شیفته شد و غبطه خورد و دست به دعا برداشت. (هنالک دعا)
3- زن میتواند پیامبر خدا را تحت تأثیر قرار دهد. (هنالک دعا زکریّا)
4- مشاهدهی کمالات دیگران، زمینهی درخواست کمالات و توجّه انسان به خداوند است. (هنالک دعا زکریّا)
5 - درخواست فرزند ونسل پاک، سنّت و روش انبیاست. (هب لی... ذرّیة طیّبة)
6- ارزش ذریّه و فرزندان، به پاکی آنهاست. (ذُرّیّةً طیّبةً)
7- در دعا باید از خداوند تجلیل کرد. (انّک سمیع الدعاء)