(9) رَبَّنَآ إِنَّکَ جَامِعُ الْنَّاسِ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ
(راسخان علم در ادامه دعا گویند:) پروردگارا! همانا تو مردم را برای روزی که در آن شکی نیست گرد آوری. همانا خداوند وعدهی خود را تخلّف نمیکند.
نکته ها:
کسی که به قیامت ایمان دارد؛ (لیوم لاریب فیه) نگران بد عاقبت شدن خود میشود و از خداوند استمداد میکند.
منشأ خُلف وعده، غفلت، عجز، ترس، جهل و یا پشیمانی است که هیچ کدام از اینها در ذات مقدّس الهی راه ندارد. (لایخلف المیعاد)
پیام ها:
1- راسخان در علم، به آینده و قیامت چشم دوختهاند. (انک جامع الناس لیوم...)
2- توجّه به حالات روحی در دنیا؛ (لاتزغ قلوبنا) وپاسخگویی به اعمال در آخرت، نشانهی دانشمندان واقعی است. (لیوم لاریب فیه)
3- روز قیامت، هم روز جمع است که مردم یکجا برای حسابرسی جمع میشوند؛ (جامع الناس) و هم روز فصل است که بعد از محاکمه، هر یک جداگانه به جایگاه خود میروند. (انّ یوم الفصل کان میقاتاً)**نبأ، 17.***
4- راسخان در علم به قیامت یقین دارند، (لاریب فیه) چون به وفای خداوند یقین دارند. (لایخلف المیعاد)