(73) وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِینَکُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَی هُدَی اللَّهِ أَنْ یُؤْتَی أَحَدٌ مِّثْلَ مَآ أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَآجُّوکُمْ عِنْدَ رَبِّکُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَآءُ وَاللَّهُ وَسِعٌ عَلِیمٌ
(بزرگان یهود، برای جلوگیری از گرایش یهود به اسلام، به آنان میگفتند:) جز به کسی که آیین شما را پیروی کند، ایمان نیاورید. (زیرا دینِ حقّ منحصر به ماست. ای پیامبر! به آنان) بگو: راه سعادت راهی است که خدا بنماید (ومانعی ندارد) که به امّتی دیگر نیز همانند آنچه (از کتاب وشریعت) به شما داده شده، داده شود، تا در نزد پروردگار با شما احتجاج کنند. (همچنین ای پیامبر! به آنان) بگو: فضل ورحمت بدست خداست، او به هر که بخواهد عطا میکند وخداوند دارای رحمت وسیع وعلم بیانتهاست.
نکته ها:
اهل کتاب، از گرایش یهود به اسلام نگران بودند و برای پیشگیری از آن تبلیغ میکردند. (لا تؤمنوا الا لمَن تبع دینکم)
پیام ها:
1- دشمنان اسلام، در توطئههای خود سفارش به پنهان کاری میکنند و به غیر خود نیز اعتماد ندارند. (لا تؤمنوا الا لمَن تبع دینکم)**یکی از معانی ایمان، اعتماد و اطمینان است.***
2- هدایت الهی، یک جریان مستمر در طول تاریخ بوده است و اختصاص به قوم خاصّی ندارد. (ان الهدی هدی اللّه)
3- تعصّب و خودبرتربینی، یکی از آفتهای دینداری است. (الاّ لمَن تبع دینکم)
4- الطاف پروردگار، در انحصار گروه خاصّی نیست. نبوّت و هدایت، فضل الهی است که به هرکس بخواهد میدهد. (انّ الفضل بید اللّه)
5 - گزینش پیامبران از سوی خداوند، بر اساس علم اوست. (واسع علیم)