(161) وَأَخْذِهِمْ الرِّبَواْ وَقَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَأَکْلِهِمْ أَمْوَلَ النَّاسِ بِالْبَطِلِ وَ أَعْتَدْنَا لِلکَفِرِینَ مِنْهُمْ عَذَاباً أَلِیماً
و به خاطر ربا گرفتن، که از آن نهی شده بودند وخوردن مال مردم به ناحقّ (طیّبات را بر آنان حرام کردیم) و برای کافرانِ از ایشان عذاب دردناکی فراهم ساختهایم.
نکته ها:
حکم تحریم ربا در تورات، سِفر تثنیه، فصل23، جملات 19 و20 آمده است.**تفسیر نمونه.***
پیام ها:
1- رباخواری گرچه به ظاهر منبع درآمد و عامل کامیابی است، ولی در واقع زمینهی محرومیّت وعذاب است. (حرّمنا علیهم طیّبات... اخذهمالربا... عذاباً الیما)
2- همهی ادیان آسمانی، نسبت به روابط مالی انسانها و چگونگی دخل و خرج، سخن و حساسیّت دارند. (اخذهم الربا و قد نهوا عنه و اکلهم... بالباطل)
3- تا ظلم و ربا و حرامخواری، انسان را در مدار کفر قرار نداده، راه بازگشت آسان است. وگرنه این گونه گناهان زمینهی کفر و عذاب است. (اخذهم الربا... اعتدنا للکافرین)