تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 2
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره آل عمران آیه 20

(20) فَإِنْ حَآجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُلْ لِّلَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَبَ وَالْأُمِّیِّینَ ءَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَوْاْ وَإِنْ تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلَغُ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ
(از این رو) پس اگر با تو به گفتگو وستیز ومحاجّه برخاستند، (با آنها مجادله مکن و) بگو: من و پیروانم روی به خدا تسلیم کرده‏ایم. و به اهل کتاب (یهود و نصاری) و اُمیّین (مشرکان بی‏سواد مکّه) بگو: آیا شما هم (در برابر خدا) تسلیم شده‏اید، پس اگر تسلیم شدند و اسلام آوردند همانا هدایت یافته‏اند، و اگر سرپیچی کردند (نگران مباش، زیرا) وظیفه‏ی تو فقط رساندن دعوت الهی است، (نه اجبار واکراه) و خداوند به حال بندگان بیناست.
نکته ها:
اینکه می‏گویند: سخن کز دل برآید، لاجرم بر دل نشیند، قانون کلّی نیست. زیرا سخن پیامبر از دل بود، ولی بر دل کفّار نمی‏نشست. با آنکه حضرت از عمق دل‏
می‏فرمود: (اَسلمتُ وجهی) من با تمام وجود تسلیم خدا هستم، امّا گروهی اعراض می‏کردند؛ (وان تولّوا)
محور اصلی دین، اسلام به معنای تسلیم حقّ بودن است که در آیه‏ی قبل و این آیه چهار بار مطرح شده است. «الاسلام، اسلمت، اسلمتم، اسلموا»
پیام ها:
1- جدال و محاجّه، از خصلت‏های مخالفان انبیاست. (فان حاجّوک)
2- ابلاغِ رسالت واستدلال آری، ولی ستیز با افراد لجوج ممنوع. (فان حاجّوک فقل اسلمتُ)
3- به مجادلات بی‏نتیجه و بیهوده، پایان دهید. (فان حاجّوک فقل اسلمتُ)
4- در گفتگوها، موضع خود ویاران خود را صریح اعلام کنیم. (فان حاجّوک فقل اسلمتُ... ومن اتبعن)
5 - پیروان واقعی پیامبر، کسانی هستند که تسلیم خدا باشند. (اسلمتُ وجهی و من اتبعن)
6- آنچه انسان را در برابر گفتگوهای مغرضانه حفظ می‏کند، اتصال به خداوند است. (اسلمت وجهی للّه)
7- انبیا با تمام وجود و با عشق و نشاط به خدا دل بسته‏اند. (وجهی للّه)
8 - توجّه رهبر، باید هم به افراد با فرهنگ باشد و هم به عوام مردم. (اوتوا الکتاب و الامیّین)
9- کتاب‏های آسمانی، یک سند فرهنگی ارزشمند برای جوامع بشری است. در آیه مردم به دو دسته تقسیم شده‏اند؛ فرهنگیان وعوام. (اوتوا الکتاب و الامیّین)
10- هدایت واقعی، در سایه‏ی تسلیم بودن در برابر خداوند است. (فان اسلموا فقد اهتدوا)
11- انسان در انتخاب راه آزاد است، نه مجبور. (فان اسلموا... و ان تولّوا...)
12- علم و کتاب به تنهایی کافی نیست، چه بسا علم باشد، ولی تسلیم نباشد. (اوتوا الکتاب... وان تولّوا)
13- ما مأمور انجام وظیفه‏ایم، نه ضامن نتیجه. (انمّا علیک البلاغ)
14- خداوند از طریق پیامبران، با مردم اتمام حجّت می‏کند. (فانما علیک البلاغ)