(10) إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوَ لَ الْیَتَمَی ظُلْماً إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَاراً وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیراً
همانا، آنان که اموال یتیمان را به ستم میخورند، در حقیقت، آتشی را در شکم خود فرو میبرند و بزودی در آتشی افروخته وارد خواهند شد.
نکته ها:
علامه طباطبایی این آیه را دلیل بر تجسّم اعمال در قیامت دانسته است، زیرا قرآن میفرماید: مال یتیم به صورت آتش میشود و خورندهی آن را میسوزاند.
پیام ها:
1- چهرهی واقعی خوردن مال یتیم در دنیا، به صورت خوردن آتش در قیامت آشکار خواهد شد. (یأکلون اموال الیتامی... یأکلون... نارا)
2- حضور در منزل ایتام و خوردن از مال آنان، در صورتی که مایهی ضرر و زیان به آنان نباشد، اشکالی ندارد. (یأکلون... ظلما)