(10) إِنَّ الَّذینَ کَفَرُواْ لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَ لُهُمْ وَلَآ أَوْلَدُهُمْ مِّنَ اللَّهِ شَیْئاً وَأُوْلَِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ
همانا کسانی که کفر ورزیدند، نه اموالشان و نه فرزندانشان در برابر (عذاب) خدا (در قیامت) هیچ به کارشان نمیآید وآنان خود هیزم و سوخت آتشند.
نکته ها:
«وَقود» به معنای مادّهی سوختنی است. وسیلهی آتشزایی دوزخ دو چیز است: سنگها و انسانها؛ (وقودها الناس و الحجارة)**بقره، 24.*** خصلتها و افکار و اعمال، هویّت انسان را دگرگون میکند و انسان به سوخت آتش تبدیل و خود عامل سوختن خود میشود.
غیر او هیچ کس، نه در دنیا و نه در آخرت، نیازهای واقعی انسان را تأمین نمیکند و انسان در هر حال به او نیازمند است.
پیام ها:
1- به مال و فرزند مغرور نشوید. دلبستگی به غیر خدا هر چه باشد، محکوم است. (لن تغنی عنهم اموالهم ولا اولادهم)
2- کفر، انسان را از مدار انسانیّت خارج و در حدّ اشیای مادّی و طبیعی پایین میآورد. (اولئک هم وقود النّار)