(84) قُلْ ءَامَنّا بِاللَّهِ وَمَآ أُنْزِلَ عَلَیْنَا وَمَآ أُنْزِلَ عَلَی إِبْرَ هِیمَ وَ إِسْمَعِیلَ وَ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَآ أُوتِیَ مُوسَی وَ عِیْسَی وَالْنَّبِیُّونَمِنْ رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
بگو: به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اَسباط (پیامبران از نسل یعقوب) نازل گردیده وآنچه به موسی و عیسی وپیامبران دیگر، از طرف پروردگارشان داده شده (به همهی آنها) ایمان آوردهایم ومیان هیچیک از آنها فرقی نمیگذاریم وما تنها تسلیم (فرمان) او هستیم.
نکته ها:
این آیه، به غیر از یکی دو کلمه، کاملاً شبیه آیه 136 سوره بقره است.
شکل کار اصل نیست، بلکه اصل، آن هدف غایی و نهایی است. در هر زمانی ممکن است شکل کار و دعوت انبیا فرق کند، مثلاً حضرت موسی به سراغ فرعون برود و یا حضرت سلیمان، فرمانروایی مانند بلقیس را دعوت کند، ولی هدف نهایی یکی است. درست مانند حرکتهای گوناگون امامان معصومعلیهم السلام.
اگر از انبیای گذشته برای معرّفی و یاری پیامبر آینده پیمان گرفته شده، پیامبر آینده نیز مأمور است به نمایندگی از تمام پیروانش، ایمان خود را نسبت به پیامبران گذشته اعلام نماید.
پیام ها:
1- ایمان خود را اظهار کنید. (قل)
2- ایمان به انبیا، در کنار ایمان به خداوند است. (آمنا باللّه و ما انزل... والنبیّون)
3- خدمات پیشینیان را نادیده نگیریم. (وما انزل علی ابراهیم... و ما اوتی موسی)
4- آمدن انبیا، جلوهای از ربوبیّت الهی است. (والنّبیّون من ربّهم)
5 - دین وهدایت الهی، همواره همراه بشر بوده است. انبیا همچون معلّمان یک مدرسهاند که به طور زنجیرهای مأمور ارشاد مردم هستند. (ابراهیم واسماعیلو...)
6- تمام انبیا، دارای هدف واحد هستند. (لانفرّق بین احد منهم)
7- برتری بعضی از انبیا بر برخی دیگر؛ (فضّلنا بعض النبییّن علی بعض)**اسراء، 55.*** هرگز مانع ایمان ما به همهی آنها نیست. (لانفرّق بین احد منهم)
8 - پیامبر اسلام، با اظهار ایمان خود به سایر انبیا، پیروان آنها را به وحدت دعوت میکند. (لانفرّق بین احد منهم)
9- پیامبر اسلام، تسلیم مطلق حقّ است. (نحن له مسلمون)
10- کسی که میان انبیا فرق بگذارد، در حقیقت تسلیم خدا نیست. (لا نفرّق... نحن له مسلمون)
11- مؤمنان، هماهنگ با تمام موجودات، تسلیم خدا هستند. (له اسلم من فی السموات و الارض... و نحن له مسلمون)