(158) وَلَئِن مُّتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَی اللَّهِ تُحْشَرُونَ
و اگر بمیرید یا کشته شوید، قطعاً به سوی خداوند برانگیخته میشوید.
نکته ها:
در این آیه عبارت «فی سبیل اللّه» نیامده است، تا بگوید: محشور شدن همهی کسانی که بمیرند یا کشته شوند در هر راهی که باشند، به سوی خداست. اکنون که مرگ برای همه حتمی است و حشرِ همه در محضر خداوند نیز حتمی است، پس چرا بهترین نوع رفتن را با رضایت پذیرا نباشیم؟ اگر مرگ و شهادت، هر دو بازگشت به سوی خداست، پس دیگر نگرانی از شهادت چرا؟
امام حسین علیه السلام میفرمایند:
فان تکن الابدان للموت انشئت - فقتل امرء فی اللّه بالسّیف افضل
اگر بدنها برای مرگ آماده شدهاند، پس شهادتِ مرد در راه خدا با شمشیر بهترین مرگ است.**بحار، ج44، ص374.***