(89) وَدُّواْ لَوْ تَکْفُرُونَ کَمَا کَفَرُواْ فَتَکُونُونَ سَوَآءً فَلَا تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَآءَ حَتَّی یُهَاجِرُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدْتُّمُوهُمْ وَلَا تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیّاً وَلَا نَصِیراً
آنان (منافقان) دوست دارند که شما همچون خودشان کافر شوید، تا با آنان برابر گردید. پس از آنان دوستانی نگیرید تا آنکه (توبه کرده و) در راه خدا هجرت کنند. پس اگر سرباز زدند (و به همکاری با کفّار ادامه دادند) پس آنان را هر جا یافتید بگیرید و بکشید و از آنان هیچ دوست و یاوری نگیرید.
نکته ها:
روش برخورد با اهل نفاق، مراتبی دارد. اینگونه احکام شدید که در این آیه آمده، مربوط به گروهی از منافقان است که با مشرکان در توطئهها همکاری میکردند.
پیام ها:
1- خداوند از اسرار و خواستههای درونی منافقان پرده برمیدارد. (ودّوا...)
2- منافقان و دشمنان، فکر و عقیدهی شما را میخواهند. (ودّوا لو تکفرون)
3- جامعهی اسلامی باید از منافقان تصفیه شود و پیوند دوستی و علاقه با آنان را قطع کند. (فلا تتخذوا منهم اولیاء)
4- هجرت از منطقهی کفر و شرک و توطئه، واجب است. (حتی یهاجروا)
5 - نشانه ایمان واقعی، هجرت در راه خداست. (حتی یهاجروا فی سبیلالله)
6- راه توبه همیشه باز است. (حتی یهاجروا)
7- توبهی هر گناهی، جبران همان گناه است. توبه ترک هجرت، هجرت است. (حتی یهاجروا)
8 - منافقان کارشکن و توطئهگر، باید اعدام و سرکوب شوند و برای این کار، جامعهی اسلامی باید قدرتمند باشد. (خذوهم واقتلوهم)
9- اسلام در مبارزه با دشمن و تعقیب مفسدان، مرز نمیشناسد. (خذوهم واقتلوهم حیث وجدتموهم)
10- نباید به امکانات مادّی و نیروی نظامی منافقان دل بست و باید از کمک آنان چشم پوشید. (لاتتّخذوا منهم ولیّاً ولانصیراً)
11- هرگونه ارتباط قلبی، سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی با منافق در اسلام محکوم است. (لاتتّخذوا منهم ولیّاً ولانصیراً)