(49) أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ یُزَکُّونَ أَنفُسَهُم بَلِ اللَّهُ یُزَکّیِ مَن یَشَآءُ وَلَا یُظْلَمُونَ فَتِیلاً
آیا ندیدی کسانی که خود را پاک و بیعیب میشمردند؟ (چنین نیست) بلکه خداوند، هر کس را بخواهد پاک میگرداند و آنان به اندازه نخ هسته خرما ظلم نمیشوند.
نکته ها:
خودستایی و خویشتن را بیعیب دانستن و خود را برگزیده و ممتاز دیدن، مورد نکوهش قرآن است، چنانکه میفرماید:(فلا تزکّوا انفسکم هو اعلم بمن اتّقی)**نجم، 32.*** از خود ستایش نکنید، خداوند داناتر است که متّقی کیست.
حضرت علی علیه السلام در خطبهی «همام» یکی از نشانههای متّقین را این میداند که هرگاه ستایش شوند، میهراسند.
پیام ها:
1- خودستایی که برخاسته از غرور وبزرگبینی است، جایز نیست. (یزکّون انفسهم)
2- تزکیهای ارزش دارد که بر اساس دستورات الهی باشد، نه ارشادات بشری. (بل اللّه یزکّی من یشاء)
3- کیفرهای الهی، نتیجه اعمال ناپسند انسان است، نه ظلم خدا. (لایظلمونفتیلا)