این است كه باز میگوییم اسلام در كربلا خود را به نمایش گذارده است تا معلوم شود انسان مسلمان چه توانی به وسیلة اسلام به‌دست می‌آورد و تا معلوم شود چقدر زیبا حقارت دشمن به چشم میآید و از خود بیگانگی تماماً از مسلمانان بیگانه می‌شود و انسان مسلمان در مسیر حكمت حسینی به قدرتی باورنكردنی دست می‌یابد.
خودتان یك سیر تاریخی بكنید، ببینید در طول تاریخ، مسلمانان وقتی مشكل داشتهاند كه دشمن دین خود را حقیر ندیدهاند و این حكمت حسینی است كه به ما بصیرتی می‌دهد تا عظمت و عزّت مؤمنین، و حقارت و ذلّت دشمن را درست ببینیم و قدرت خود را در مسیر زندگی اسلامی بیازماییم. هرگاه ما این چشم و حكمت را از دست بدهیم ارزش‌های كاذب دشمن را برای خودمان ارزش میكنیم و مرعوب دشمن میشویم و حیات اسلامیمان را از دست میدهیم و این‌جا اول سقوط است. اگر میبینید پدران و مادران ما با حكمت حسینی همواره در نشاط دینی ماندند، به این جهت بود كه حكمت حسینی، دشمن را حقیر میكرد و قدرتی فوق‌العاده در آن‌ها پدید می‌آورد، و اگر امروز عدّهای مرعوب دشمن اسلامند، به دلیل فاصله گرفتن از حسین(ع) و حكمت حسینی است.