آری، وقتی انسان از بی معنایی خود نگران شد، دیگر برق اسلحههای از دور به نمایش در آمده، نمیتوانند او را در سایه بی معنای ترس، پوچ و بی معنا كنند، بلكه فریاد بر می‌آورد كه «فَیاسُیُوفُ خُذینی»، ای شمشیرها مرا در بر گیرید. حسین(ع) در كربلا میگوید: ای عبدالله‌بن‌عباس، درست میگویی كه اگر من به كربلا بروم كشته میشوم ولی ای متفكرِ مذهبی غیرحسینی، تو در مكه، یعنی محل اجتماع سیاستمداران مذهبیِ آن زمان، چه میكنی كه اگر من هم كار تو را بكنم بهتر از آن كاری كه در پیش دارم به حساب آید؟ همه آن‌ها هم قبول داشتند كه یزید و معاویه فاسق‌اند ولی حالا چكار میكنند؟ هیچ. ای عبدالله‌بن‌زبیر، مصعب، عبدالله‌بن‌جعفر، عبدالله‌بن‌عمر، عبدالله‌بن‌عباس، شما این‌جا در مكه چه‌كار میكنید؟ حالا كه یزید بد است، ما هم دور هم زیر سایه كوه بنشینیم و بگوییم یزید فاسق است، همین و بس! بلای روشنفكریِ از حسین(ع) جدا مانده، خود خوردن است و چون شمع زیر سایه افكار خود هیچ و پوچ شدن. اكثر مذهبیهای انقلابی در زمان شاه به پاریس رفته بودند، چون در ایران آن‌ها را میكشتند، امام خمینی(ره) هم به پاریس رفتند، امّا امام به ایران آمدند و بسیاری از روشنفكران برنگشتند. به نظرمن در دوران تاریخ جدید یكی از نكته‌هایی كه امام فرمود این بود كه ای روشنفكران، اگر از مرگ بترسید، دائم سیاست‌ها و تئوری‌های خودتان را بلغور میكنید و در زیر این جملاتِ نظری ضد رژیم خفه میشوید. امام(ره) تعداد زیادی از روشنفكران ما را نجات داد، شما نگاه كنید، الان در كشور ما، عدهای روشنفكر هستند، ولی حسینی نیستند، جوانان عزیز ما بدانند كه یكی از خطرات بزرگی كه در كنار ما خوابیده، این است كه ما روشنفكر بشویم ولی حسینی نشویم. عبدالله‌ابن‌عباس را كه متفكرترین شخصیت آن زمان است در نظر بگیرید، او از جبهه حسین بیرون است. شما حرف‌هایش را در تاریخ مطالعه كنید، همه حرف‌هایش درست از كار در آمد ولی در زندگی روشنفكری خود بدون هیچ كار اساسی مُرد. جناب آقای ابن‌عباس! توچه كردی؟ یزید فاسق است كه چی؟ ایستادی و گفتی یزید فاسق است و دور هم نشستید و از سایهها هم ترسیدید و مردید، هیچ كاری هم برای بشریّت نكردید. امام‌حسین(ع) گفت: یزید فاسق است، اما به بشریّت راه نجات را نشان داد، روشنفكری كه حسینی نیست در همان پوچی كه یزید مرد، میمیرد.
خدایا! به حق حسین(ع) اسرار كربلا را از ما مپوشان و نور حسین(ع) را در زندگی ما بیفشان تا با حكمت حسینی نهضتی برای نجات بشر برپا كنیم و شرایط را برای ظهور نور چشممان آماده نماییم.
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»