حضور یزید در مسند حكومت بر مسلمین، خود منكری آشكار بود و بر هر مسلمانی نهی كردن او واجب بود تا نهی ازمنكر كرده باشد و حسین(ع) اصل كار خود را بر آن گذاشت. اگر مردم كوفه به امام میپیوستند در نهی ازمنكر شركت كرده بودند، اما مرعوب حیلههای هراسناك عبیدالله شدند و به امام نپیوستند، همچنانكه عدّهای از بزرگان بصره، آنقدر درنگ كردند كه در نهیازمنكر امام نتوانستند شركت كنند و محروم ماندند. خوشا به حال پاكبازان بیدرنگ كه در همة جبهههای دفاع از حق، در صف اوّل ایستادهاند. من و شما هم اگر در كار حق، درنگ كردیم، عقب میافتیم.