قصه آثار باستانی، خود حكایتی دیگر است، شما به راستی فكر میكنید گلدان قدیمی مادر بزرگ خیلی قیمتی است؟ یا حیلة صهیونیستها این است كه آدمها كار حسابی نكنند؟ آمدند گلدان قدیمی را به عنوان عتیقه خریدند و برای من و شما آن را مهم كردند. آن‌ها میخواستند ما را مشغول كنند تا كار حسابی نكنیم. آقای دكتر شریعتی به عنوان جامعه شناس در كتاب «میعاد با ابراهیم» نوشته است كه بزرگترین مشكل جهان غرب، تنهایی زن و مردهایی است كه كم‌كم از اداره بازنشست شدهاند، و برای نشان دادن این تنهایی داستان‌هایی را مطرح میكند. امروزه هیچ‌كاره شدن بلایی است كه جامعه را بیشتر از قبل فراگرفته است، آن‌قدر كه آدم حاضر است پول‌هایش را به یك شركت صهیونیستی بدهد و برود یك دور در اسرائیل بزند، تا شاید هیچ كاره بودنِ خود را چند روز دیرتر ببیند. درمان این مسئله خیلی مشكل است. اما آنچه كه بیشتر مشكل است درد نشناسی این قضیه است. حداقل این تنهایی و این هیچ‌كارگی را بشناسید. اگر كسی توانست حسین(ع) را بشناسد، دیگر با تبلیغات پوچ‌گرا به این طرف و آن طرف كشیده نمی‌شود. آیا از خود سئوال كردهاید چرا در زمان جنگ تحمیلی، یك تابلوی تبلیغی در اطراف شهر نبود؟ به دلیل این كه مردم و بسیجیان به جاذبههای روحانی دل داده بودند و عوامل معنی‌دارشدن انسان را میشناختند در نتیجه، جاذبههای دورغ را نمیپذیرفتند. اول ملت را باید از «معنا» ساقط كرد تا بعد بتوان جاذبههای دروغ به آن‌ها تحمیل نمود. ملتی كه میخواهد به هر نحوی خوش باشد جاذبههای دروغ را میپذیرد. اگر بنده نتوانستم با جاذبههای روحانی خوش باشم به سمت پوچی‌ها كشیده میشوم و میخواهم به صورتی غیر از این صورتی كه هستم باشم. این‌كه انسان پذیرفته است ادای دیگران را در آورد و تقلید كند، زمینه است تا با تبلیغات بتوانند او را تحت تأثیر قرار دهند. این جاست كه جاذبههای روحانی - یعنی جواب نه! گفتن به دروغها و پوچی‌ها- را از او میگیرند.
این نكته را مطمئن باشید كه فرهنگ معاویه‌ای میتواند با تبلیغات ملتی را كه ساقط شده و از اهداف معنوی غفلت كرده است به بازی بگیرد، و ما هر چه بیشتر حسین(ع) داشته باشیم یعنی روحیهای كه فضای تبلیغاتی معاویه‌ای را به هیچ گرفت و به چیزی بلندتر از همه این‌ها فكر میكرد، بیشتر از فریب آن‌ها در امان خواهیم بود و از طریق ارادة حسینی میتوان به جاذبه روحانی حضرت حق وصل شد و این است معنی این‌كه میگوییم امروز بیشتر از دیروز حسین(ع) نجات‌دهنده است چون خودش شده است آن هدف بلند انسانیّت. آری امروز به حسین(ع) نیاز داریم، یعنی به قامت بلند معنویت كه تا اعماق قیامت قد برافراشته و شهادت را میانه راه خود میداند.