ترس از حال و آینده، انسان‌های معمولی را مجبور به زیر پا گذاشتن حقیقت میكند و همین «ترس»، پیوسته جان آن‌ها را از حقیقت خالی و به هیچ و پوچ تبدیل میكند، به طوری كه دست به كشتن حقیقت میزنند، و عجب این‌كه در آخر، از همین حقیقت‌كشی خود ناراضی خواهند بود. تا این‌جا همه آدم‌ها همین طور هستند و نهضت و حكمت حسینی، رمز و راز رهیدن از این پوچی و پوسیدگی و حقیقت كشی است. چه انبوه انسان‌هایی كه در چنگال ترس، زندگی میكنند و چون از حسین(ع) دورند جرأت زندگی برتر را به خود نمیدهند؛ حالا به سه صورت در دوری از حسین(ع) خود را مضمحل میكنند، یا پلنگ وار با خشمی بی هدف برهمه چیز میشورند و نمیدانند با چه كسی باید بجنگند، (اگر ما هم از نهضت حسینی جدا شویم ممكن است احمقانه و خشمگینانه و پلنگ وار به جان هم بیفتیم و بی هدف بر همه چیز بشوریم) یا چون سگ به لیسیدن كفش ارباب، دل خوش میكنند و یا با ناامیدی و بدون اطمینان به راهی كه در مقابله با دشمن در آن قدم گذاشتهاند، میجنگند بلكه به جایی برسند. این حالت سوم بسیار خطرناك است، چراكه ما گاهی با ابهام مبارزه را شروع میكنیم.
متأسفانه عدهای با سطحی شدنشان اجازه نمیدهند جلسه‌هایی برای فهم اباعبدالله(ع) تشكیل گردد. آیت‌الله‌جوادی‌آملی«حفظه‌الله» فرمودند: «مراسم و جلسه عزاداری فقط شیپور و طبل و آهن شده است، باید آهن را به آه تبدیل كنیم» به كمك آه است كه آدمی میفهمد ای وای چقدر از حكمت متعالیه حسینی دور شده است و حجابها از جلوی چشمش كنار میرود. یكی از نكاتی كه باید حواسمان را نسبت به آن جمع كنیم این است كه ما غرایز و افكار سطحی خودمان را به نحوی به جامعه می‌كشانیم، اما جهت حسینی به آن‌ها نمیدهیم و یا فعالیت‌هایی در جهت عزاداری برای امام‌حسین(ع) میكنیم، اما این فعالیت‌ها را در مسیر حكمت حسینی قرار نمیدهیم و در نتیجه، آن نتایجی كه بسیار هم میتواند برزگ باشد از عزاداری هایمان نمیگیریم.
این‌جا بحث عمیقی نیاز است تا برسیم به این‌كه حضرت‌حسین(ع) ذخیره حیات دائمی ملتهای مسلمان است تا پوچی و تملق، وسیله حاكمیّت حاكمان ظالم بر كشورهای اسلامی نگردد. ما معتقدیم آینده از آن فرهنگ شیعه و حسین(ع) است ولی به شرطی كه فرهنگ حسین(ع) را بشناسیم. یقین پیدا كنید كه اگر شما فرهنگ حسین(ع) را شناختید، دیگر رضاخانها، صدام‌ها و.... كاری از دستشان بر نمیآید. شما به دو برهه تاریخ نگاه كنید، انقلاب مشروطه و نتایج آن را با قلدری رضاخان از دست مردم گرفتند و انقلاب سال‌های 1320 تا 1330 با رهبری آیت‌الله‌كاشانی را با قدرت نمایی ژنرال زاهدی گرفتند ولی به جهت روح تشیع ملت ایران، نتوانستند حكومت كودتای محمدرضاشاه را نگه دارند. تا شما روحیه حسینی و حكمت حسینی داشته باشید، نمیتوانند انقلاب اسلامی را از شما بگیرند، چون هم حسین(ع) را دارید و هم تجربههای تاریخی گذشته را. رمزِ گذر از این‌همه توطئه كه برای انقلاب اسلامی چیدند، كه بعضی از آن‌ها پشت انسان را می‌لرزاند، همه و همه به جهت نهضت و حكمت حسین(ع) است.