باید با خود جدّی بود؛ «اكنون زده»(102) نشوید. شما به ذهن و روان خودتان دقّت كنید، گاهی «اكنون زده» شدهاید، یعنی همین كه حالا هیچ نیستیم، خوشیم، این خیلی خطرناك است، جریان مسلم بن عقیل را در كوفه به یاد آورید، گروهی گفتند: «حالا كه زمان، زمان مسلم‌بن‌عقیل و حسین(ع) است، اسم ما را هم در ردیف یاران آن‌ها بنویسید» و تعداد زیادی اسم نوشتند، چون فعلاً با مسلم بن عقیل بودن خوش است ولی وقتی اوضاع سخت شد، گفتند: «اسم ما را خط بزنید» و تسلیم عبیدالله شدند، این‌ها انسان‌های «اكنون زده» هستند، بنابراین شما اگر با خودتان جّدی شدید، حسینی میشوید و میتوانید با پوچی معاویه بجنگید. «اكنون‌زدگی» مشی جدایی از حسین(ع) است، واقعاً امام‌حسین(ع) میتواند ما را از «اكنون‌زدگی» نجات دهد. با خود جدّی نبودن یعنی از حسین(ع) فاصله گرفتن و بیهودگی و بی‌ثمری را به رسمیّت شناختن. شما نگاهی به برخی از اطرافیانتان بیندازید، افرادی كه از حسین(ع) فاصله گرفته و به بیخودی كشیده شدهاند از شما به عنوان انسانی كه برای كمال خود برنامه دارد بدشان میآید، چرا؟ چون متوجّهاند شما یاد آور زندگی جدّیشان هستید و زندگی جدّی برای آن‌ها سخت شده است، لذا ارتباطشان را با شما قطع میكنند و میگویند این‌ها مال دوران جنگ و جهاد و ایثار هستند، حوصله ما را سر میبرند. آری انسان‌هایی كه از جدّی بودن با خودشان فاصله گرفتهاند، از هر سخن جدّی بدشان میآید، اسلام جدّی است، روحانیت جدّی است، معلم دینی جدّی است، اسلام یعنی جدّیّت با خود. زندگی عبارت است از ادامه تفسیری كه از حیات خویش دارید. اگر در تفسیر زندگی خودتان جدّی نباشید خودتان را به بازی گرفتهاید و حسین(ع) نمیخواهد شما، خود را به بازی بگیرید. گاهی شما تصمیم میگیرید كه از امروز جدّی شوید و در جلسات دینی عمیق، با اراده قوی شركت كنید و دیگر دروغ نگویید، غیبت نكنید و...، امّا باید بدانید كسی میتواند این تصمیم ها را انجام دهد كه علاوه بر این‌كه میداند نماز و... خوب است، زندگی را جدّی بداند و امام معصوم(ع) را به عنوان یك خوب بزرگ، الگوی خود بشناسد و به او اقتدا كند وگرنه تصمیمش را نمیتواند ادامه دهد، فقط ادای خوب بودن در می‌آورد و هیچ وقت نمیتواند با خودش جدّی باشد، برای این‌كه به وضع موجود راضی است و فرهنگ معاویه‌ای هم همین را میخواهد. معاویه یك وضع موجود درست كرد و مردم را دعوت نمود و گفت به همین راضی باشید، حسین(ع) گفت به آن چه حق است راضی باشیم. اگر وضع موجود حق است، راضی هستیم ولی اگر حق نیست به وضع موجود راضی نیستیم. انسانی كه حسین(ع) برای او امام است، انسانی است كه به افقهای بلند انسانی فكر میكند، در برابر وضع موجودی كه دعوت به سقوط ارزشها میكند، مقاومت میكند و اگرنتوانی مقاومت كنی و خدای نكرده رنگ وضع موجودِ غیر حق را به خود بگیری مطمئن باش حسینی نیستی.