وَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ ءَایَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ
و (فرعونیان به موسی) گفتند: هرگونه آیه و معجزهای بیاوری، تا با آن ما را جادو کنی، ما به تو ایمان نمیآوریم.
نکته ها
از اینکه به حضرت موسی میگفتند: هرگونه آیهای بیاوری، معلوم میشود که دشمن نیز میدانست که کار موسی جادو نیست، بلکه معجزهای الهی است، ولی از روی لجاجت و تکبّر ایمان نمیآوردند، فقط ساحران هنگامی که فهمیدند کار موسی سحر نیست، بدون لجاجت ایمان آوردند. البتّه شاید آیه نامیدن کار حضرت موسی از سوی فرعونیان، از روی استهزا و مسخره بوده است.
پیام ها
1- گاهی انسان چنان سقوط میکند که با پیامبران و راهنمایان الهی برخورد کرده و نشانههای روشن هدایت را نیز واژگون و تیره و تار میبیند. «و قالوا مهما تأتنا به من آیة لتسحرنا»
2- تهمت سحر نسبت به معجزات انبیا، از رایجترین تهمتها بوده است. «لتسحرنا» در جای دیگر میخوانیم: «کذلک ما أتی الّذین من قبلهم من رسول الاّ قالوا ساحر او مجنون» **ذاریات، 52***
3- انسان در انتخاب عقیده آزاد است و انبیا مردم را مجبور به ایمان نمیکردند، لذا برخی مردم در برابر معجزات آنان لجاجت کرده و ایمان نمیآوردند. «فما نحن لک بمؤمنین»