قَالَ یَقَوْمِ لَیْسَ بِی ضَلَلَةٌ وَلَکِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَلَمِینَ
أُبَلِّغُکُمْ رِسَلَتِ رَبِّی وَأَنصَحُ لَکُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
(نوح) گفت: ای قوم من! در من هیچ گونه انحراف و گمراهی نیست، بلکه من فرستادهای از سوی پروردگار جهانیانم.
پیامهای پروردگارم را به شما میرسانم و خیرخواه و دلسوز شمایم و از (جانب) خدا چیزهایی میدانم که شما نمیدانید.
نکته ها
کلمهی «نُصح»، به معنای خالص و بیغلّ و غش بودن است. به سخنانی که از روی خلوص نیّت و خیرخواهی گفته شود، «نُصح» گویند و به عسل خالص هم «ناصح العسل» گفته میشود.
پیام ها
1- در مقابل توهینهای جاهلان، صبور باشیم. «لیس بی ضلالة» اوّلین پیامبر اولواالعزم، در برابر اتهام گمراهی، با نرمترین شیوه سخن گفت.
2- رسالت پیامبران، در راستای تربیت جهانیان و از شئون ربوبیّت خداوند است. «لکنّی رسول من ربّ العالمین»
3- بر خلاف عقاید انحرافی که برای هرچیز یک ربّی میپنداشتند، قرآن میفرماید: همهی هستی، یک ربّ و پروردگار دارد. «ربّ العالمین»
4- پیامبران الهی، معصوماند. «لیس بی ضلالة و لکنّی رسول»
5 - مربّی و مبلغ، هم باید خیرخواه و دلسوز باشد و هم برخوردار از علم و آگاهی کافی. «انصح، أعلم»
6- دلسوزی و خیرخواهی پیامبر، در جهت منافع مردم بود، نه منافع شخصی. «انصح لکم»
7- انبیا، سرچشمهی تمام علوم و آگاهیهای خود را خداوند میدانند. «و اعلم مناللّه»
8 - انبیا از جانب خدا، از علوم و آگاهیهایی برخوردارند که دست بشر به آنها نمیرسد. «اعلم من اللّه ما لا تعلمون»