قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا کَانَ یَعْبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن کُنْتَ مِنَ الصَّدِقِینَ
(قوم عاد به حضرت هود) گفتند: آیا به سوی ما آمدهای که فقط خدا را به بپرستیم و آنچه را پدران ما میپرستیدند رها کنیم؟ اگر از راستگویانی، پس آنچه (از عذاب الهی) به ما وعده میدهی بر ما بیاور.
پیام ها
1- تعصّب به جای منطق، محکوم است و تقلید جاهل از جاهل و تبعیّت به دلیل رابطهی خویشاوندی مردود است. «یعبد آباؤنا»
2- حفظ رسوم و سنّتهای نیاکان، همه جا ارزشمند نیست. «یعبد آباؤنا»
3- تعصّب و تقلید بیجا، مانع شناخت حقیقت است و انسان را به عناد میکشد. «فأتنا بما تعدنا»
4- گاهی عادت بر فطرت پیروز میشود، مثل غلبهی عادت بتپرستی نیاکان بر فطرت حقّطلبی نسل جدید. «نَذَر ما کان یعبد آباؤنا»
5 - انبیا، در برخورد با خرافات و انحرافات، سنّت شکن بودهاند. «و نَذَر ما کان یعبد آباؤنا»