قَالَ یَمُوسَی إِنِّی اصْطَفَیْتُکَ عَلَی النَّاسِ بِرِسَلَتِی وَبِکَلَمِی فَخُذْ مَآ ءَاتَیْتُکَ وَکُن مِّنَ الشَّکِرِینَ
(خداوند) فرمود: ای موسی! من تو را بر مردم با پیامهایم و سخنم برگزیدهام، پس آنچه (از الواح و تورات) به تو دادم بگیر و از سپاسگزاران باش.
نکته ها
امام صادق علیه السلام میفرماید: خداوند به موسی علیه السلام فرمود: آیا میدانی چرا تورا برگزیدم؟ زیرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بینظیر بود؛ هرگاه به نماز میایستادی، گونههای خود را بر خاک مینهادی. **تفسیر صافی***
در حدیث دیگری آمده است که خداوند فرمود: چون در میان بندگانم خود را نسبت به من ذلیلتر میدانستی. **تفسیر نورالثقلین***
پیام ها
1- حضرت موسی، بندهی مخلص خدا بود. «اصطفیتک» («اصطفاء» به معنای انتخاب گوهر خالص است)
2- نبوّت و رسالت مقامی انتصابی است، نه انتخابی. «انّی اصطفیتک»
3- بیانِ درخواست نابجای مردم، مانع برگزیدگی ونبوّت موسی نیست. «اصطفیتک»
4- چهل شب عبادت در میعادگاه، مقدّمهای برای گرفتن تورات و بکار بستن آن شد. «جاء موسی لمیقاتنا - فخذ ما آتیتک»
5 - پس از براندازی طاغوت و تشکیل حکومت دینی، باید قانون و احکام الهی اجرا شود. «فخذ ما آتیتک»
6- شکر، فرمان اکید خدا و امری واجب است، نه مستحب و یک سفارش اخلاقی. پس شکرگزاری از نعمتهای الهی لازم است. «و کن من الشاکرین»
7- مسئولیّتهای دینی و ارشادی، نعمت الهی است که باید سپاسگزاری شود. «و کن من الشاکرین» (شکرگزاری، علاوه بر زبان باید با بکار بستن دستورات الهی باشد)