لِیَمِیزَ اللَّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَی بَعْضٍ فَیَرْکُمَهُ جَمِیعاً فَیَجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ أُوْلَئِکَ هُمُ الْخَسِرُونَ
(این حسرت، شکست و عذاب،) برای آن است که خداوند، ناپاک را از پاک (در این جهان و آن جهان) جدا کند و پلیدیها را برهم نهد و همه را متراکم سازد و در دوزخ قرار دهد، آنان همان زیانکارانند.
نکته ها
«یَرکُمَه»، به معنای متراکم ساختن و روی هم انباشتن است.
گرچه جهنّم بسیار بزرگ است و پیوسته میگوید: «هل من مزید» **ق، 30*** و بیشتر میخواهد، ولی هر یک از دوزخیان در تنگنا به سر میبرند. همانند دیوار بزرگی که جای میخهای بسیار دارد، ولی هر میخی در فشار است.
پیام ها
1- از نتایج جنگ حقّ و باطل، روشن شدن روحیّات، انگیزهها، عملکردها، تعهّدات و توطئههاست، تا جوهرهی انسانها کشف شود. «لیمیز اللّه»
2- جداسازی طرفداران حقّ از باطل، از سنّتهای الهی است. «لیمیز اللّه» چنانکه در روز قیامت نیز خطاب میشود: «وامتازوا الیوم ایّها المجرمون» **یس، 59***
3- تراکم، فشار و ضیق مکان، از ویژگیهای دوزخ و دوزخیان است. «فیرکمه جمیعاً فیجعله فی جهنّم»
4- خسارت واقعی انسان، دوزخی شدن اوست. «فی جهنّم اولئک هم الخاسرون»