أَلَّذِینَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجاً وَهُم بِالْأَخِرَةِ کَفِرُونَ
(ستمگران) آناناند که (مردم را) از راه خدا باز میدارند و (با القای شبهات) میخواهند آن را کج و منحرف نشان دهند و همانان به آخرت، کافرند.
نکته ها
راه خدا، راه توحید، تسلیم، ایمان، هجرت وجهاد است. ستمگران، با ایجاد شبهه ووسوسه، با تبلیغ وتضعیف، با ایجاد بدعتها وخرافات و نیز مقابله با رهبران حقّ و یأسآفرینیها و کارشکنیهای دیگر، میخواهند راه خدا را ببندند یا در آن تغییر و انحراف به وجود آورند.
پیام ها
1- هر گونه جلوگیری از راه خدا وایجاد انحراف در آن، ظلم است، «لعنة اللّه علی الظالمین الّذین یصدّون...» و ظلم فرهنگی از بزرگترین ظلمهاست. «و من اظلمممن افتری علی اللّه»
2- دشمن اگر بتواند، آشکارا میجنگد و به کلی راه حقّ را میبندد، «یصدّون» و با طرحهای مختلف راه حقّ را کج جلوه میدهد و در مسیر آن، انحراف ایجاد میکند. «یبغونها عوجاً»
3- ستمگران، منع کنندگان از راه حقّ، مخرّبان دین و منکران قیامت، همه اهل جهنّم میباشند. (این آیه و آیه قبل)