تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 4(سوره های اعراف و انفال)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره اعراف آیه 117

وَ أَوْحَیْنَآ إِلَی‏ مُوسَی‏ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِکُونَ‏
و به موسی وحی کردیم که عصایت را بیفکن. (همین که افکند اژدها شد و) ناگهان (وسائل و) جادوهای دروغین ساحران را بلعید.
نکته ها
کلمه‏ی «تَلقَف» از «لَقف»، به معنای بر گرفتن چیزی با قدرت و سرعت است و در این جا به معنای بلعیدن است و کلمه‏ی «یأفکون» از «اِفک»، به دروغی که در قالب صدق و راستی مطرح شود یا باطلی که ظاهری حقّ‏نما داشته باشد، گفته می‏شود.
اگر معجزه و عصای حضرت موسی، بافته‏های جادویی ساحران را بی‏تأثیر می‏کند و آنها را نابود می‏کند، استمداد از معجزه‏ی جاوید پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله یعنی قرآن و تلاوت آن نیز حتماً بافته‏ها و توطئه‏های پیروان باطل را نقش بر آب می‏کند.

پیام ها
1- پیامبران الهی، در شرایط بحرانی مستقیماً از سوی غیب مدد می‏شوند. «أوحینا الی موسی أن القِ عصاک» آری، خداوند بندگان مخلص خود را در مجامع بین‏المللی و در حضور دشمنان حقّ، امداد کرده و بر آنان غالب می‏سازد.
2- باطل‏هایی که در چشم و دل مردم تأثیر گذارده و آنها را لرزان می‏کنند، «سحروا أعین الناس و استرهبوهم» توسّط پیامبر با قدرت الهی بر ملا شده و درهم شکسته می‏شود. «تلقف ما یأفکون»