(46) قَالَ یَقَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ
صالح گفت: ای قوم من! چرا پیش از نیکی شتابزده خواهان بدی هستید؟ چرا از خداوند آمرزش نمیخواهید تا مشمول رحمت گردید؟
نکتهها:
حضرت صالح، مردم را از عذاب الهی میترسانید و به آنان هشدار میداد، ولی آنان میگفتند: (یا صالحُ ائتنا بما تَعِدُنا)**اعراف، 77.*** آن عذابی که وعده میدهی بر ما بیاور. در این آیه، صالح میگوید: چرا شما به جای خیر، سراغ شر را میگیرید؟ همان گونه که کفّار از حضرت هود علیه السلام و پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نیز تعجیل در عقوبت را میخواستند.
امام باقر علیه السلام فرمود: گروهی دعوت حضرت صالح را تصدیق وگروهی تکذیب نمودند.**تفسیر نورالثقلین.***
با اینکه تمام انبیا با مردم برخورد عاطفی و برادرانه داشتهاند، ولی از اینکه کلمهی «اخاهم» تنها برای بعضی از آنان بکار رفته است، شاید بتوان استفاده کرد که بعضی از انبیا علاوه بر برخورد عطوفانه فامیل قوم خود نیز بودهاند.
پیامها:
1- برخورد انبیا با مردم، برادرانه بوده است. (اَخاهم)
2- دعوت به توحید، سرلوحهی دعوت انبیاست. (أنِ اعبدوا اللّه)
3- انتظار نداشته باشید همهی مردم منطق شمارا بپذیرند. (فاذا هم فریقان)
4- نزاع میان حقّ و باطل دائمی است. (یختصمون)
5 - راه توبه را برای بازگشت مجرمان باز بگذارید. (لولا تستغفرون)
6- انبیا دلسوز مردمند. (یا قوم ... لولا تستغفرون اللّه لعلّکم ترحمون)
7- استغفار، زمینهی جذب رحمت الهی است. (تستغفرون اللّه لعلّکم ترحمون)