(115) أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَکُمْ عَبَثاً وَأَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ
پس آیا گمان میکنید که ما شما را بیهوده آفریدهایم، و شما به سوی ما بازگردانده نمیشوید؟
نکتهها:
قرآن برای آفرینش انسان اهدافی را بیان کرده است از جمله:
1- عبادت. (و ما خلقت الجنّ والانس الاّ لیعبدون)**ذاریات، 56 .*** من جن و انس را نیافریدم جز برای این که عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند).
2- آزمایش. (خَلَق الموت والحیاة لیَبلوکم ایّکم احسن عملاً)**ملک، 2 . ***(خداوند) مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید، که کدام یک از شما بهتر عمل میکنید.
3- برای دریافت رحمت الهی. (الاّ مَن رحم ربّک و لذلک خلقهم)**هود، 119. ***مگر کسی که پروردگارت به او رحم کند و(خداوند) برای همین (رحمت) مردم را آفرید.
حضرت علی علیه السلام فرمود: «رحم اللّه امرء عرف قدره» خداوند رحمت کند کسی را که ارزش و اعتبار خود را بشناسد.**غررالحکم.*** و بداند از کجا آمده، اکنون در کجاست وسپس به کجا میرود.
امام حسین علیه السلام فرمود: «انّ اللّه ما خلق العباد الاّ لیعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه» خداوند متعال بندگانش را نیافریده است مگر برای این که او را بشناسند، آن گاه که او را شناختند، عبادتش کنند و چون خدا را عبادت کردند، با پرستش و عبادت او از پرستش غیر او بینیاز شوند.**بحار، ج5، ص312.***
حضرت علی علیه السلام فرمود: «الدّنیا خُلقت لغیرها ولمتخلق لنفسها»**نهجالبلاغه، حکمت 463.*** دنیا برای دیگری آفریده شده و برای خود آفریده نشده است. (دنیا وسیلهای است برای رسیدن به آخرت)
آری، کسانی که همهی هدفهای خود را در درون دنیا جستجو میکنند، زمینگرا و زمینگیر میشوند. چنانکه در آیهی 176 سوره اعراف آمده است: (اخلد الی الارض)
هر دم از عمر گرامی هست گنج بیبدل - میرود گنجی چنین هرلحظه بر باد آه آه
پیامها:
1- آفرینش انسان، هدفدار است. (أفحسبتم انّما خلقناکم عبثا)
2- همهی محاسبات انسان، واقع بینانه نیست. (أفحَسِبتم)
3- در کار خداوند عبث و بیهودگی راه ندارد. (أفحَسِبتم... عَبَثا)
4- زندگی دنیا بدون آخرت، بیهوده ولغو است. (عَبَثا)
5 - انسان مسئول و متعهّد است. (باید خود را برای پاسخ گویی در قیامت آماده کنیم). (أفحسبتم ... لا ترجعون)
6- هدف آفرینش انسان، در این جهان خلاصه نمیشود. (أفحسبتم...لاترجعون)