(4) کُتِبَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّهُ وَیَهْدِیهِ إِلَی عَذَابِ السَّعِیرِ
بر او (شیطان) نوشته (و مقرّر) شد که هر کس ولایت او را بپذیرد، قطعاً او را گمراه میکند و به آتش سوزانش میکشاند.
نکتهها:
در معنای «کُتِبَ»، جبری علیه شیطان وجود ندارد، زیرا در آیات دیگر میخوانیم: شیطان با ارادهی خود و لجاجت با حقّ، سجده نکرد و به کار خداوند اعتراض نمود و سوگند یاد کرد که مردم را گمراه کند.**حجر، 31 - 40.*** بنابراین، «کُتِب علیه» یعنی براساس اراده و تصمیمی که شیطان گرفت، گمراه کردن پیروانش برای او حتمی شده است.
پیامها:
1- انتخاب راه شیطان و پیروی از او جز عذاب قطعی الهی، هیچ نتیجهای ندارد. (کتب علیه) (ارادهی حتمی خداوند مبنی بر مجازات گناهکاران، بعد از ارتکاب جرم به وسیلهی آنهاست).
2- پیروی از شیطان، پذیرفتن ولایت اوست. (و یتّبع کلّ شیطان... مَن تولاّه)
3- شیطان تنها کسانی را گمراه میکند که از او پیروی کنند، نه هر که را بخواهد. (مَن تولاّه فانّه یضلّه)
4- تمام شیطانها، انسان را به یک راه میبرند: آتش سوزان. (یتّبع کلّ شیطان... و یهدیه الی عذاب السعیر)