(49) لِنُحْیِیَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً وَنُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَآ أَنْعَماً وَأَنَاسِیَّ کَثِیراً
تا به وسیلهی آن سرزمین مرده (و پژمرده و خشک) را زنده گردانیم و آن را به چهارپایان و مردمان بسیار از مخلوقات خود بنوشانیم.
نکتهها:
«طهور» چیزی را گویند که هم در نهایت پاکی است و هم پاک کننده میباشد. کلمهی «بلد» به معنای سرزمین است، خواه شهر باشد یا روستا ومزرعه، به دلیل آیهی 58 سوره اعراف که میفرماید: (و البَلَد الطیّبُ یَخرُج نَباته باِذنِ ربّه) سرزمین نیکو با اذن پروردگارش گیاه خود را بیرون میآورد، و روشن است که روئیدن گیاه مخصوص شهر نیست. کلمهی «اناسیّ» جمع «اِنسیّ» مرادف معنای «انسان» است.
چون معنی «بَلَد» و«بَلدة» یکی است، در توصیف آن فرمود: «میتاً» و نفرمود: «میتة»**تفسیر قرطبی.***
در استفاده از آب، بیشترین سهم به کشاورزی اختصاص دارد، بعد حیوانات بیشترین استفاده را از آن میبرند و سپس انسانها. به خاطر همین، در آیهی شریفه ابتدا از کشاورزی و احیای زمین یاد شده است، سپس از حیوانات، آن گاه از انسان.
بادها فواید بسیاری دارند از جمله: هوا را لطیف میکنند، ابرها را انتقال میدهند، حرارت را کم میکنند و گیاهان را بارور میسازند.
پیامها:
1- حرکت بادها، به ارادهی خداوند است. (هوالّذی ارسل الریاح)
2- بادها انواع مختلفی دارند و گاهی با باران ملازمند. (ارسل الریاح... انزلنا...)
3- نزول باران از ابر با ارادهی خداوند است. (انزلنا)
4- آب هم پاک است و هم پاک کننده، جسم آدمی و اشیای دیگر را پاک میکند و در وضو و غسل نیز مایهی پاکی روح انسان است. (طهوراً)
5 - زندگی بشر مرهون نباتات و حیوانات است. (زنده شدن زمین و سیرابی چارپایان، قبل از سیراب شدن انسان آمده است)
6- کارهای خدا از طریق اسباب طبیعی صورت میگیرد. (ارسلالریاح - انزلنا - لنحیی)