(31) وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوّاً مِّنَ الْمُجْرِمِینَ وَکَفَی بِرَبِّکَ هَادِیاً وَ نَصِیراً
و ما این گونه برای هر پیامبری دشمنی از گناهکاران قرار دادیم، و پروردگارت برای راهنمایی و حمایت تو کافی است.
پیامها:
1- تضادّ میان حقّ وباطل، در مدار اراده الهی است. (کذلک جعلنا)
2- ندای حقّخواهی و حقّگویی، همیشه مخالف داشته است. (لکلّ نبیّ عدوّا)
3- با توجّه به مشکلات دیگران، خود را تسلی دهید. (لکل نبی)
4- انسان ابتدا بهگناه آلوده میشود وکمکم دشمن انبیا میشود. (عدوّاًمنالمجرمین)
5 - انسان با گناه، از مسیر حقّ جدا میشود. (من المجرمین) (کلمهی «جُرم» به معنای جدا شدن است).
6- سختیها ومخالفتها، انسان را تربیت میکند. (جعلنا - ربّک)
7- تنها راه پیروزی بر دشمن، تمسّک به هدایت و نصرت الهی است. (کفی بربّک هادیاً و نصیراً)
8 - در برابر مخالفین، بر خدا توکّل کنیم. (کفی بربّک هادیاً و نصیراً)
9- پروردگار برای حمایت وهدایت کافی است، دلبستن به دیگران چرا؟ (کفی بربّک هادیاً)
10- انبیا نیز به هدایت الهی نیازمندند. (کفی بربّک هادیاً)
11- انسان در درگیریهای حقّ و باطل، به دو چیز نیاز دارد: یکی هدایت و دیگری قدرت. (هادیاً و نصیراً)
12- هدایت و نصرت از شئون ربوبیّت خداوند است. (ربّک هادیاً و نصیرا)