(77) یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ ارْکَعُواْ وَاسْجُدُواْ وَاعْبُدُواْ رَبَّکُمْ وَافْعَلُواْ الْخَیْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
ای کسانی که ایمان آوردهاید! رکوع کنید و سجده نمایید و پروردگارتان را عبادت کنید و کار نیک انجام دهید، باشد که رستگار شوید.
نکتهها:
با اینکه رکوع و سجود از مصادیق عبادت هستند ولی در این آیه نام آن دو در کنار «واعبدوا» آمده که نشانهی اهمیّت نماز و این دو رکن نماز است.
برای سعادت انسان دو برنامه مطرح شده و رستگاری او در انجام هر دو نوع عمل است: الف: برنامههای ثابت مانند رکوع وسجود و عبادتهای دیگر. ب: برنامههای متغیّر و تابع زمان ومکان که در هر زمان کار خیر مصداق خاصّی دارد. (آمنواارکعوا... وافعلواالخیر)
پیامها:
1- کار خیر (و ابتکارات و اختراعات و خدمات،) زمانی مؤثّر است که در سایهی ایمان و بندگی خدا باشد. (آمنوا ارکعوا ... وافعلوا الخیر)
2- حتّی با رکوع و سجود و تعبد و کار خیر، رستگاری خود را قطعی ندانید، زیرا آفت غرور و حبط عمل در کار است. (لعلّکم تفلحون)
3- فلاح و رستگاری، آخرین مرحلهی تکامل است که بعد از انجام عبادات و کارهای خیر باید امید آن را داشت. (لعلّکم تفلحون)