(18) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَوَتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَآبُّ وَکَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَکَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ وَمَن یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّکْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یَشَآءُ
آیا ندیدی که هرکه در آسمانها وهرکه در زمین است و خورشید و ماه ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان و بسیاری از مردم برای خدا سجده میکنند؟ البتّه بسیاری از مردم (به خاطر تکبر و لجاجت) قطعاً گرفتار عذابند، و هر که را خدا خوار کند، هیچ احترام کنندهای برای او نیست، همانا خداوند هر چه را بخواهد انجام میدهد.
پیامها:
1- در آسمانها موجوداتی با شعور هستند. (مَن فِی السموات) (کلمهی «مَن» برای صاحبان شعور است)
2- تمام هستی برای خداوند سجده و خضوع میکند. (یَسجُد) و شعور، مخصوص انسان نیست. (مَن فی السموات و الارض) (اگر بدانیم همه هستی تسلیم خدا هستند ما نیز وصله ناهمرنگ نخواهیم بود. شرک و تکبّر مخالف نظام هستی است)
3- انسان انتخابگر است. (یَسجُد... کثیرٌ من النّاس و کثیرٌ حقّ علیه العذاب)
4- عذابهای الهی بر اساس حقّ و عدل است. (حَقَّ علیه العذاب)
5 - عزّت و ذلّت تنها به دست خداست. (مَن یُهِن اللّه فما له من مُکرِم)
6- در برابر ارادهی خداوند، هیچ مانعی وجود ندارد. (یفعل ما یشاء)