(43) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُزْجِی سَحَاباً ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُکَاماً فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَلِهِ وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَآءِ مِن جِبَالٍ فِیهَا مِن بَرَدٍ فَیُصِیبُ بِهِ مَن یَشَآءُ وَیَصْرِفُهُ عَن مَّن یَشَآءُ یَکَادُ سَنَابَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالْأَبْصَرِ
آیا ندیدی که خداوند ابرها را به آرامی میراند. سپس بین اجزای آن پیوند برقرار میکند. آنگاه آن را متراکم میسازد. پس میبینی که باران از میان آن بیرون میآید و خداوند از آسمان از ابرهائی که مثل کوه است تگرگ فرو میفرستد. پس (زیانِ) آن را به هر کس بخواهد میرساند و از هر کس بخواهد باز میدارد. نزدیک است درخشندگی برق آن ابر، چشمها را کور کند.
نکتهها:
«یُزجی» به معنای حرکت آهسته همراه با دفع است. «بضاعة مزجاة» یعنی سرمایهای که کمکم قابل دفع و برگرداندن است.
کلمه «رُکام» به معنای تراکم و «وَدق» به معنای باران است. کلمهی «سَنا» به معنای درخشش است و «سَنا برق» یعنی درخشش برق.
اگر کسی با هواپیما بالاتر از ابرها پرواز کند، میبیند که تودههای ابر مثل کوه است و این از معجزات قرآن است که 14 قرن قبل فرمود: «یُنزّل من السماء من جبال فیها من بَرَد» از کوهِ ابر، تگرگ میفرستیم.
پیامها:
1- سخن حقّ خود را با بیان نمونهها تثبیت کنید. (ولِلّه مُلک السموات... ألمتَرَ...)
2- دقّت در آفرینش، بهترین راه شناخت خدا ومایهی عشق به اوست. (ألم تَرَ...)
3- تمام حرکتها در جهان طبیعت، با قدرت و ارادهی الهی و برای هدفی حکیمانه انجام میگیرد. (یُزجی، یؤلّف، یَجعله)
4- عوامل طبیعی، مسیر تحقّق ارادهی خداست، نه به جای خدا. (یُزجی، یؤلّف، یَجعله، ینزّل)
5 - بارش باران و تگرگ و مفید بودن یا مضرّ بودن آن به اراده خداست. (فیُصیب به مَن یشاء و یَصرفه عن مَن یشاء)