تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 8
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره مومنون آیه 100

(100) لَعَلِّی أَعْمَلُ صَلِحاً فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَا وَمِن وَرَآئِهِم بَرْزَخٌ إِلَی‏ یَوْمِ یُبْعَثُونَ‏
شاید در آنچه از خود به جای گذاشته‏ام (از مال و...) کار نیکی انجام دهم. (به او گفته می‏شود:) هرگز. این گفته سخنی است که (به ظاهر) می‏گوید (ولی اگر برگردد، به آن عمل نمی‏کند) و در پی آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.
پیام‏ها:
1- غرور و غفلت برای گروهی دائمی است. (حتّی اذا)
2- منحرفان روزی بیدار خواهند شد و تقاضای بازگشت به دنیا خواهند کرد، امّا آن تقاضا نشدنی است. (ربّ ارجعون)
3- ضایع کردن عمر وفرصت، سبب حسرت در هنگام مرگ است. (ربّ ارجعون)
4- تقاضای بازگشت از سوی کفّار جدی است ولی قول آنان در مورد صالح شدن مشکوک است. (لعلّی اعمل)
5 - عمل صالح، زاد و توشه‏ی بعد از مرگ است. (ارجعون لعلّی اعمل صالحا)
6- کسانی که مُکنت و امکاناتی دارند، باید بیشتر عمل صالح انجام دهند. (اعمل صالحا فیما ترکت)
ای که دستت می‏رسد کاری بکن - پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
7- دنیا مزرعه‏ی آخرت است. (اعمل صالحا فیما ترکت)
8 - اقرار کافران به اشتباه، تنها با زبان است و پشتوانه‏ی قلبی ندارد. (انّها کلمة هوقائلها)