(30) ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ حُرُمَتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَکُمُ الْأَنْعَمُ إِلَّا مَا یُتْلَی عَلَیْکُمْ فَاجْتَنِبُواْ الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَنِ وَ اجْتَنِبُواْ قَوْلَ الزُّورِ
این است (مناسک حج) وهر کس آنچه را خداوند محترم شمرده گرامی بدارد، قطعاً برای او نزد پروردگارش بهتر است، و چهار پایان برای شما حلال شده است، مگر آنچه (حرام بودنش) بر شما خوانده شده باشد پس، از پلیدی بتها دوری کنید و از کلام باطل اجتناب ورزید.
نکتهها:
برای «قول زور» مصادیق فراوانی ذکر شده است، از جمله: دروغ، گواهی ناحق و غنا، همان گونه که برای «حُرمات خدا» مصادیقی ذکر شده، مانند قانون خدا، کتاب خدا و اهلبیت رسول خدا علیهم السلام که حفظ حرمتِ همهی آنها لازم است.**تفسیر کنزالدقائق.***
گواهی دروغ، در ردیف شرک به خدا آمده وقول زور از گناهان کبیره است.**تفسیر نور الثقلین؛ بحار، ج 47، ص 216 - 217.***
پیامها:
1- آنچه را خداوند محترم داشته، گرامی بداریم. (و مَن یُعظّم حُرُمات اللّه) (دستورات الهی را با احترام و عظمت یاد کنیم و در اجرای آنها، با نشاط و حسّاس باشیم)
2- احترام به قوانین و مقدّسات الهی به نفع خود ماست. (فهو خیرٌ له) و پاداش این احترام نزد خداوند است. (عند ربّه)
3- اصل در چهارپایان، حلال بودن آنهاست، مگر دلیل خاصّی از وحی داشته باشیم. (اُحِلّت - الاّ ما یُتلی)
4- بت پرستی، آلودگی است. (فاجتَنِبوا الرّجس مِنَ الاَوثان) (مراسم حج و قربانی با شرک و بتپرستی آمیخته بود). (فاجتَنِبوا)