(28) إِذْهَبْ بِّکِتَبِی هَذَا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا یَرْجِعُونَ
این نامهی مرا ببر و به سوی آنها بیفکن؛ آن گاه از آنان رویبرتاب، پس بنگر چه جوابی میدهند.
نکتهها:
نامهنگاری و مکاتبه پیامبران با کفّار و مشرکان، سایقهای طولانی دارد و سیرهی پیامبراسلام صلی الله علیه و آله نیز بود. آن حضرت نامههایی به سران کشورهای ایران و روم فرستادند. فرستادن پیام و رایزن فرهنگی و سفیر و مأمور، و پیش قدم شدن در این مسایل، به خاطر رسیدن به اهداف ارشادی و فرهنگی، از سیرهی پیامبران است.
پیامها:
1- زودباوری ممنوع؛ ردّ کردن حرف دیگران نیز بدون دلیل ممنوع. (سننظر)
(در مورد مسایل مهم، به یک گزارش اعتماد نکنید.)
2- ادّعا وتبلیغات دیگران، ما را از تحقیق باز ندارد. (هدهد ادّعا کرد: خبر من یقینی است، ولی سلیمان گفت: ما باید بررسی کنیم) (سننظر)
3- تحقیق کردن، مخصوص گزارشهای شخص فاسق نیست؛ بلکه هنگام شک نیز تحقیق و بررسی لازم است. (سننظر)
4- نه تصدیق، نه تکذیب، بلکه تحقیق. (سننظر أصَدقتَ أم کنت من الکاذبین)
5 - نقاط مثبت را قبل از نقاط منفی بازگو کنید. (أصَدقتَ ام ...)
6- با یک راستگویی در گروه صادقین قرار نمیگیریم، ولی با یک دروغ جزو دروغگویان میشویم. («صَدقتَ» به صورت فعل ولی «کاذبین» به صورت اسم فاعل آن هم با کلمهی «کنتَ» آمده است).
7- پرندگان نیز در اختیار اجرای اوامر خدا و اولیای او قرار دارند. (اِذهب بکتابی)
8 - قلم، یکی از مهمترین ابزار هدایت و ارشاد است. (اِذهب بکتابی)
9- برای ارشاد و هدایت دیگران و برقراری ارتباط صحیح و مفید با آنان، پیش قدم باشیم. (اِذهب بکتابی)
10- در گزینش افراد برای انجام مأموریّتها، هر کس شناخت و احساس بیشتری دارد اولویت خواهد داشت. (اِذهب)
11- برای رسیدن به اهداف الهی، نامه نوشتن مرد به زن مانعی ندارد. (کتابی)
12- در زمینه مسایل عقیدتی، بعد از شنیدن گزارشهای تلخ، باید عکسالعمل فوری و غیرت دینی از خود نشان داد. (اذهب بکتابی)
13- در انتقال مطالب و مفاهیم، امین باشیم. (بکتابی هذا)
14- شناسایی مخفیانه و دور از چشم، عمیقترین نوع شناختهاست. (ثم تولّ)
15- با حکومتها و سیستمهای سیاسی و پیچیده، نمیتوان ساده برخورد کرد. (القه ثم تولّ)
16- قدرت طرّاحی وبرنامهریزی، از شرایط مدیریّت است.(اِذهببکتابی - ثمّتولّ)
17- به دیگران فرصت تفکّر دهیم. (فانظر ماذا یرجعون)
18- شرط توفیق در ارشاد و امر به معروف، شناسایی حالتها و روحیّهی دیگران است. (فانظر ماذا یرجعون)
19- شناسایی فرد کافی نیست؛ نظام و دست اندرکاران را باید به حساب آورد. (الیهم - عنهم - یرجعون)
20- حالتهای دشمن را زیر نظر داشته باشید. (فانظر ماذا یرجعون)