(47) وَیَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ یَوْماً عِندَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ
و کفّار، تعجیل عذاب الهی را از تو میخواهند، در حالی که خداوند هرگز از وعدهی خود تخلف نمیکند و یک روز نزد پروردگارت به منزلهی هزار سال (از سالهایی) است که شما میشمرید.
نکتهها:
در برابر هشدار انبیا، کفّار بارها از آنان میپرسیدند: آن قهر الهی که از آن سخن میگویید، چه زمانی مارا فرا خواهد گرفت؟ (ویقولون مَتی هذا الوَعد اِن کنتم صادقین)**این آیه شش مرتبه در قرآن تکرار شده است.***، این آیه به آنان پاسخ میدهد که عجله نکنید، وعدهی الهی حتمی است.
پیامها:
1- مهلتدادن خدا را نشانهی غفلت او و رها شدن خود ندانیم. (یَستعجِلونک)
2- درخواستهای بیجا و جوسازیها و سؤالهای بیربط، ما را تحت تأثیر قرار ندهد. (یَستَعجِلونک)
3- زمان در نزد ما با نزد خداوند متفاوت است. (و اِنّ یَوماً عند ربّک)