(60) ذَلِکَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ
(آری،) مطلب چنین است، و هر کس به همان مقدار که به او ستم شده مجازات کند، ولی باز هم به او ظلم شود، قطعاً خداوند او را یاری خواهد کرد، البتّه خداوند بخشایشگر و آمرزنده است.
نکتهها:
در تفسیر نمونه میخوانیم: مشرکین در ماه محرم گفتند: چون مسلمانان جنگ در این ماه را حرام میدانند، ما به آنان هجوم ببریم زیرا آنان از خود دفاعی نمیکنند. لکن این آیه میفرماید: دفاع از خود واجب است، در هر ماهی که باشد.
پیامها:
1- دفاع، حقّ طبیعی هر انسانی است. (و مَن عاقب بمثل ما عُوقِبَ به)
2- عدالت، در همه جا یک ارزش است. (بمثل ما عُوقِب)
3- یاور مظلومان خداست. (لینصُرَنّه اللّه)
4- یاری مظلوم، همیشه با نابودی ظالم همراه نیست. خداوند مظلوم را یاری میکند، ولی ممکن است ظالم نیز به دلیلی مورد عفو الهی قرار گیرد. (لَینصُرَنّه اللّه - عفوٌّ غَفور)