(80) وَهُوَ الَّذِی یُحْیِیْ وَیُمِیتُ وَلَهُ اخْتِلَفُ الَّیْلَ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
و اوست که زنده میکند و میمیراند؛ و رفت و آمد شب و روز برای اوست، پس آیا نمیاندیشید؟
پیامها:
1- راههای شناخت، از بزرگترین نعمتهای الهیاند. (اَنشأ لکم السمع...)
2- راه شناخت، در محسوسات منحصر نیست، بلکه دل نیز ابزار شناخت است. (السمع و الافئدة)
3- شکر مُنعم واجب است و کسی که از نعمتها درست استفاده نکند، ناسپاس و مورد توبیخ است. (قلیلاً ما تشکرون)
4- یاد نعمتهای الهی، زمینهی شناخت و شکر است. (تشکرون)
5 - آفرینش انسان، هدفدار است. (ذرأکم - و الیه تحشرون)
6- اندیشه و تعقّل، انسان را به توحید میرساند. (و هو الّذی... أفلاتعقلون)