(57) لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَمَأْوَیَهُمُ النَّارُ وَلَبِئْسَ الْمَصِیرُ
هرگز گمان مبر که کفّار مارا در زمین عاجز و درمانده میکنند. جایگاه آنان آتش است و به راستی که سرانجام بدی است.
نکتهها:
امام صادق علیه السلام با تلاوت این آیه فرمود: زکات فطره مصداق زکات در آیه و واجب است.**بحار، ج93، ص104.***
شاید آیه پاسخ سؤالی باشد که بعد از آیه قبل مطرح میشود که با آن همه کفر و نفاق و امکاناتی که مخالفین دارند، چگونه خداوند به مؤمنین وعده حاکمیّت بر زمین را میدهد؟ این آیه میفرماید: (ولا تحسبنّ الّذین کفروا معجزین فی الارض) تردید نکن، زیرا مخالفین نمیتوانند در هیچ کجای زمین اراده و راه خداوند را مختل و عاجز نمایند. بر خلاف میل و پندار نادرست دشمنان، روزی حکومت امام زمان علیه السلام محقّق خواهد شد.**تفسیر المیزان.***
پیامها:
1- نماز و زکات و اطاعت از رهبر الهی، نمونه بارز ایمان و عمل صالحی است که در آیه قبل وعدهی حاکمیّت به آنان داده شد. (وعد اللّه الّذین آمنوا... اقیموا الصلوة و...)
2- در اسلام، مسائل عبادی (اقیموا الصلوة) و مسائل مالی (آتوا الزکوة) و مسائل سیاسی و حکومتی (اطعیوا الرسول) از یکدیگر جدا نیستند.
3- وعدههای الهی (که در آیه قبل بود)، سبب تنپروری نشود! (اقیموا... آتوا الزکوة...)
4- شرط رسیدن به رحمت الهی، پیروی از خدا و رسول است. (لعلّکم ترحمون)
5 - کفّار، اگر چه ابرقدرت باشند، امّا در مبارزه با دین خدا شکست خواهند خورد. (لاتحسبنّ الّذین کفروا معجزین...)