(44) وَأَصْحَبُ مَدْیَنَ وَکُذِّبَ مُوسَی فَأَمْلَیْتُ لِلْکَفِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ
ومردم (منطقهی) مَدْیَن، انبیای خود را تکذیب کردند، موسی (نیز) مورد تکذیب مردم قرار گرفت، پس به کافران مهلت دادم (و همین که در غفلت غرق شدند) آنان را (با قهر خود) گرفتم، پس چگونه خواهد بود عذابی که برای آنان مجهول و مبهم است (و نمیتوانند عمق آن را بفهمند)؟
پیامها:
1- تکذیب دشمنان، نباید مانع ادامهی راه شود. (و اِن یُکذّبوک ...)
2- از دشمنی کفّار نهراسید. (اِنیکذّبوک...) (خداوند پیامبر را دلداری میدهد)
3- تاریخ تکرار میشود. (فقد کُذّبت قبلهم)
4- برای عبرت و تربیت، از تاریخ استفاده کنید. (قبلهم)
5 - نوح و ابراهیم و لوط از طرف قوم خود تکذیب شدند. (قوم ابراهیم - قوم لوط - قوم نوح) ولی موسی از طرف قومش تکذیب نشد بلکه از طرف قبطیان تکذیب شد. (کذّب موسی) و نفرمود: «قوم موسی»
6- سنّت خداوند بر فرستادن انبیاست. (نوح، ابراهیم، موسی، شعیب، و لوط)
7- خداوند به تبهکاران مهلت میدهد. (فَأملیت)
8 - تبهکاران، مهلت خداوند را نشانهی محبت یا غفلت او ندانند. (ثم أخذتهم)