(35) وَإِنِّی مُرْسِلَةٌ إِلَیْهِم بِهَدِیَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ
و همانا من (جنگ را صلاح نمیبینم،) هدیهای با ارزش به سویشان میفرستم، پس چشمبراهم تا ببینم فرستادگان من با چه خبری برمیگردند. (شاید با قبول هدایا از سوی سلیمان، ما هم درامان باشیم)
پیامها:
1- زن، ذاتاً جنگجو نیست. (انّی مرسلة الیهم بهدیّة)
2- حرکتهایی که انگیزهی مادّی داشته باشد، با رسیدن به مادّیات آرام میگیرد. (بهدیّة) (خصلت پادشاهان، فریفتگی آنان در برابر هدایا است)
3- هدیه، گاهی در واقع رشوه و حقّالسکوت است. (بهدیّة)
4- دشمنان نیز ما را با فرستادن هدایا آزمایش میکنند. (مُرسلة الیهم بهدیّة)
5 - طاغوتها و پادشاهان، میدانستند که انبیا هدف مادّی ندارند ولی با این حال برای جذب و آرام کردن آنان تلاش میکردند. (مُرسلة الیهم بهدیّة)