(74) مَا قَدَرُواْ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ
(مشرکان،) خدا را آن گونه که شایسته اوست بزرگ نداشتند، قطعاً خداوند نیرومند و شکست ناپذیر است.
پیامها:
1- نحوه خطاب باید با مخاطبان تناسب داشته باشد. (یا ایّهاالنّاس - تَدعون من دون اللّه) (مشرکان در مرحلهای نیستند که بهآنان بهتر از (یا ایّها النّاس) گفته شود)
2- در ارشاد و تبلیغ، ابتدا مردم را برای شنیدن آماده کنیم، سپس سخن بگوییم. (ضُرِبَ مَثلٌ فاستَمعوا له)
3- در مثالهای قرآنی، دقّت و توجّه کنیم. (فاستَمِعوا له)
4- اگر انسانها، همهی توان خود را هم به کار گیرند، نمیتوانند موجود زندهای خلق کنند. (لن یَخلُقوا ذُباباً ولو اجتمعوا له)
5 - مخلوقات کوچک را کوچک نشمریم. (اِن یَسلُبهم الذُّباب)
6- کسی که در برابر یک مگس عاجز است، لایق نیست پرستش شود. (لایَستَنقِذوه منه)
7- مشرکان خدا را قبول داشتند، ولی غیر او را نیز میپرستیدند. (قدردانی صحیح از خداوند، یکتا پرستی است). (ما قدروا اللّه حقّ قَدرِه)
8 - انگیزهی شرک، استمداد از شریکهاست، ولی باید غیر خدا را کنار گذاشت و تنها به سراغ او رفت، که قدرت وعزّت مخصوص خداوند است. (اِنّ اللّه لَقویّ عزیز)