این كه الكل چگونه و از چه موادى ساخته مى‌شود و چند نوع الكل داریم، بحث علمى است و كار دین بررسى این گونه مسائل نیست، كار دین این است كه بیان كند الكل را باید نوشید یا نه،
( صفحه 68 )
و نوشیدن آن براى روح و ساحت معنوى انسان ضرر دارد یا نه؛ به عبارت دیگر، دین بیان مى‌كند كه مصرف الكل حلال است یا حرام؛ و همین‌طور در سایر مواردْ دین حكم و وجه ارزشى را بیان مى‌كند، نه جهات علمى را. دین به روابط بین پدیده‌ها نمى‌پردازد، بلكه رابطه پدیده‌ها را با روح انسان و مصالح انسانى بررسى مى‌كند.
در ارتباط با مدیریّت كارخانه و بنگاه تجارى، تبیین شیوه درست اِعمال مدیریّت، ارائه طرح و برنامه وكنترل بر اجراى آن، زمانبندى برنامه و بررسى نتیجه و بازخوردهایش از شؤون مدیریّت است كه علم پاسخگوى آنهاست. اما این كه در آن كارخانه چه نوع كالایى جایز است تولید شود و بیان حلال و حرام و آنچه با روح انسان ارتباط دارد، مربوط به دین است.