تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد3
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

آیه 56-57

آیه و ترجمه

إِنَّ الَّذِیـنَ کـَفـَرُوا بـِئَایـَتـِنـَا سـوْف نُصلِیهِمْ نَاراً کلَّمَا نَضِجَت جُلُودُهُم بَدَّلْنَهُمْ جُلُوداً غَیرَهَا لِیَذُوقُوا الْعَذَاب إِنَّ اللَّهَ کانَ عَزِیزاً حَکِیماً(56)

وَ الَّذِیـنَ ءَامـَنـُوا وَ عـَمِلُوا الصلِحَتِ سنُدْخِلُهُمْ جَنَّتٍ تجْرِی مِن تحْتهَا الاَنهَرُ خَلِدِینَ فِیهَا أَبَداً لهَُّمْ فِیهَا أَزْوَجٌ مُّطهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظلِیلاً(57)

ترجمه:

56 - کـسانی که به آیات ما کافر شدند بزودی آنها را در آتشی وارد میکنیم که هر گاه پـوسـتهای تن آنها (در آن) بریان گردد (و بسوزد) پوستهای دیگری به جای آن قرار میدهیم تا کیفر را بچشند، خداوند توانا و حکیم است (و روی حساب کیفر میدهد).

57 - و آنـهـا کـه ایـمـان آوردنـد و عمل صالح انجام دادند به زودی آنها را در باغهائی از بـهـشـت وارد مـیـکـنـیـم که نهرها از زیر درختان آن جاری است، و همیشه در آن خواهند ماند، و هـمـسـرانـی پـاکـیـزه بـرای آنـهـا خـواهـد بـود، و آنـها را در سایه هائی که قطع نمیشود داخل میکنیم.

تفسیر:

در تـعـقـیـب آیـات گذشته، در این دو آیه سرنوشت افراد با ایمان و بی ایمان تشریح شـده است، آیه نخست میگوید: کافران را به آتش می افکنیم و هر زمان پوستهای تن آنها سـوخـتـه شود پوستهای دیگری بر آنها میرویانیم تا به حد کافی مجازات پروردگار را بچشند. (ان الذین کفروا بایاتنا سوف نصلیهم نارا کلما نضجت جلودهم بدلناهم جلودا غیرها لیذواقوا العذاب).**(نصلیهم) از ماده (صلی) به معنی در آتش افکندن و به آتش سوختن و یا گرم شدن با آتش است و (نضجت) از ماده (نضج) به معنی بریان شدن است.***


@@تفسیر نمونه، جلد 3، صفحه 472@@@

علت این تبدیل پوستها ظاهرا این است که به هنگام سوخته شدن پوست ممکن است درد کمتر احـسـاس شـود امـا بـرای ایـنـکه مجازات آنها تخفیف نیاید و درد و الم را کاملا احساس ‍ کنند پـوسـتـهـای تـازهـای بـر بـدن آنها میروید و این نتیجه اصرار در زیر پا گذاشتن حق و عدالت و انحراف از فرمان خدا است.

و در پـایـان آیه می فرماید: خداوند نسبت به انجام این گونه مجازاتها هم قادر و توانا است و هم حکیم است و روی حساب کیفر میدهد (ان الله کان عزیزا حکیما).

و در آیـه بـعد به افرادی که ایمان و عمل صالح دارند وعده میدهد که بزودی در باغهای بهشت که نهرها از پای درختانش جریان دارد زندگی خواهند داشت، یک زندگی جاویدان و ابدی علاوه بر این، همسران پاکیزهای به آنها میدهد که مایه آرامش روح و جسم آنها است و در زیـر سـایـه درختانی زندگی خواهند کرد که بر خلاف سایه های ناپایدار این جهان هـمـیـشـگـی است و هیچگاه بادهای داغ، و سوز سرما، به آن راه ندارد (و الذین آمنوا و عملوا الصالحات سندخلهم جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها ابدا لهم فیها ازواج مطهرة و ندخلهم ظلا ظلیلا).**(ظلیل) از ماده ظل به معنی سایه است و در اینجا برای تأکید به کار رفته است، زیرا ظل ظلیل مجموعا معنی (سایه سایه دار) می دهد و آن کنایه از یک سایه کامل و همیشگی و مرفه است.***