((بکه)) در اصل از ماده ((بک)) (بر وزن فک) به معنی ازدحام و اجتماع است، و این که به خانه کعبه، یا زمینی که خانه کعبه در آن ساخته شده است ((بکه)) گفته اند به خاطر ازدحام و اجتماع مردم در آنجا است و بعید نیست که این اسم از آغاز روی آن نبوده و پس از رسمیت یافتن برای عبادت روی آن گذاشته شده باشد.
در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که ((مکه)) نام مجموع شهر است و بکه نام محلی است که خانه کعبه در آنجا بنا شده است.
بعضی از مفسران نیز احتمال داده اند که بکه همان مکه بوده باشد که ((م)) در آن تبدیل به ((ب)) شده است نظیر ((لازم)) و ((لازب)) که هر دو در لغت عرب به یک معنی است.
@@تفسیر نمونه، جلد 3، صفحه 27@@@
برای نامگذاری خانه کعبه و محل آن به ((بکه)) وجه دیگری نیز گفته اند و آن این که ماده مزبور به معنی از بین بردن نخوت و غرور آمده است، و چون در این مرکز بزرگ، همه تبعیضات برچیده می شود و گردنکشان و مغروران همانند مردم عادی باید به نیایش برخیزند و غرور آنها به این وسیله درهم شکسته می شود به آن بکه گفته شده است.