((معروف)) در لغت به معنی شناخته شده (از ماده عرف) و ((منکر)) به معنی ن ((ناشناس)) (از ماده انکار) است. و به این ترتیب کارهای نیک، اموری شناخته شده، و کارهای زشت و ناپسند، اموری ناشناس معرفی شده اند. چه اینکه فطرت پاک انسانی با دسته اول آشنا و با دوم ناآشنا است!