آیه
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
وَ إِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
ترجمه
آنگاه كه خورشید در هم پیچیده و تاریك شود.
و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرایند.
و آنگاه كه كوهها به حركت درآیند.
و آنگاه كه شتران باردار به حال خود رها شوند.
و آنگاه كه حیوانات وحشى، برانگیخته و گرد هم آیند.
نکته ها
«تكویر»، به معناى درهم پیچیدن است كه در مورد خورشید، به جمع شدن شعلههاى آن و خاموش شدن آن منجر مىگردد.
حركت كوهها در آستانه قیامت، ناشى از زلزله بزرگى است كه باعث فروپاشى و متلاشى شدن كوهها مىگردد و چنانكه در آیات دیگر نیز آمده است، همچون ریگ بیابان روان مىشوند.
«عِشار» جمع «عَشْراء» به معناى شتر حامله ده ماهه است كه در نزد عرب، با ارزشترین اموال محسوب مىشده است. امّا به هنگام بروز علائم قیامت، بىصاحب مىماند و كسى به فكر آن نیست.
«وحوش» جمع «وحش» به معناى حیوانى است كه هرگز با انسانها انس نمىگیرد. مانند درّندگان. برخى با استناد به آیه «و ما من دابّة فى الارض و لا طائر یطیر بجناحیه الاّ امم امثالكم ما فرطنا فى الكتاب من شىء ثمّ الى ربّهم یحشرون»** انعام، 38.***گفتهاند مراد این آیه نیز، محشور شدن حیوانات در قیامت است. امّا برخى دیگر از مفسران، با توجّه به اینكه سیاقِ آیات مربوط به نشانههاى قبل از قیامت است، گفتهاند: منظور آن است كه قبل از قیامت، در اثر زلزلههاى پى در پى همه حیوانات از لانهها و بیشههاى خود خارج و در كنار یكدیگر جمع مىشوند.**تفسیر المیزان.***
پیام ها
1- نظام موجود خورشید و ستارگان در آسمان و كوه و دریا و زمین، روزى دگرگون مىشود. «اذا الشمس كوّرت و...»
2- هستى، محكوم اراده خداوند است و هرگاه او اراده كند، نظام عالم به هم مىخورد. «اذا الشمس كوّرت و...»
3- شاید در قیامت، حیوانات وحشى نیز زنده شوند. «و اذا الوحوش حُشرت»
توضیحات