آیه
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِى نَعِیمٍ
وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِى جَحِیمٍ
یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ
وَ مَا هُمْ عَنْهَا بِغَآئِبِینَ
وَ مَآ أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ
ثُمَّ مَآ أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ
یَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئاً وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ
ترجمه
بى شك، نیكان در ناز و نعمت بهشتىاند.
و بىشك، بدكاران در آتشى شعلهور.
كه در روز جزا به آن وارد شوند و بسوزند.
و لحظهاى، از آن غایب و جدا نشوند.
تو چه دانى كه روز جزا چه روزى است؟
باز، چه دانى كه روز جزا چه روزى است؟
روزى كه هیچ كس براى هیچ كس اختیارى ندارد و در آن روز، فرمان تنها براى خداست.
نکته ها
«أبرار» جمع «بارّ» به معناى نیكوكار و «نَعیم» به معناى پر نعمت است.
«فُجّار» جمع «فاجر» به معناى شكافتن است، یعنى كسانى كه پردهدرى مىكنند و هتّاك هستند.
«صَلى» ورود در قهر و عذاب است. «یصلونها یوم الدین» همان گونه كه «صَلْو» ورود در رحمت و لطف است. «هو الّذى یصلّى علیكم»**احزاب، 43.***
در قیامت، همه امور به دست خداست و این به معناى نفى شفاعت نیست، چون شفاعت نیز از امورى است كه خداوند فرمان داده است.**تفسیر مجمع البیان.***
پیام ها
1- در تربیت و تبلیغ، سرنوشت خوبان و بدان را مقایسه كنید. «انّ الابرار لفى نعیم - انّ الفجّار لفى جحیم»
2- حتّى پیامبر، به بسیارى از امور قیامت آگاه نیست. «و ما ادراك ما یوم الدین»
3- مسائل قیامت را با عقل عادى نمىتوان درك كرد، بلكه باید از طریق وحى بپذیریم. «ما ادراك ما یوم الدین»
4- مطالب مهم را باید تكرار كرد. «ما ادراك - ثمّ ما ادراك»
5 - پیدایش قیامت براى جزا و كیفر عملكرد دنیوى ماست. «یوم الدّین»
6- مجرمان براى همیشه در دوزخند. «ما هم عنها بغائبین»
7- قیامت روز سلب مالكیّت و اختیار از همه انسانهاست. «یوم لا تملك نفس لنفس شیئاً»
8 - قیامت، تجلّى حاكمیّت مطلقه خداوند است. «و الامر یومئذ للّه»