آیه
وَجَآءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ
فَعَصَوْاْ رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً
إِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَآءُ حَمَلْنَاكُمْ فِى الْجَارِیَةِ
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِیَهَآ أُذُنٌ وَاعِیَةٌ
ترجمه
و فرعون و كسانى كه پیش از او بودند و (مردم) مناطق زیر و رو شده (قوم لوط) مرتكب خطا شدند.
پس فرستاده پروردگارشان را سرپیچى كردند و خداوند آنان را به قهرى فزاینده و سخت بگرفت.
همانا (در زمان نوح) چون (با اراده و قهر ما) آب طغیان كرد شما را در آن كشتى روان سوار كردیم.
تا آن را وسیله تذكّرى براى شما قرار دهیم و گوشى كه شنواست آن را ضبط كند.
نکته ها
«مؤتفكات» جمع «مؤتفكة» از «ائتفاك» به معناى زیر و رو شدن و مقصود از آن مناطق قوم لوط است. «رابیة» از ربا به معناى رشد فزاینده است و عذاب رابیة یعنى عذاب سخت.
«تَعیها» از «وَعى» به معناى حفظ و فهم و پذیرش است.
زمخشرى، فخررازى، مراغى، قرطبى، از مفسّران اهل سنّت و شیخ طبرسى، ابوالفتوح رازى و علامه طباطبایى از مفسّران شیعه، روایاتى را نقل كردهاند كه بر اساس آن، «اُذن وادعیة» به حضرت علىعلیه السلام تطبیق شده است. و مفرد بودن كلمه «اُذُن» تأیید همین نكته است كه آن كه تمام حقایق را حفظ كرده یك گوش بیشتر نبوده است.
پیام ها
1- قوم لوط در چندین منطقه بودند و همگى هلاك شدند. «مؤتفكات»
2- اطاعت از پیامبران، واجب و مخالفت آنان سبب نابودى است. «فعصوا رسول ربّهم فاخذناهم اخذة رابیة»
3- نافرمانى انبیا، كیفر دنیوى نیز دارد. «فعصوا... فاخذهم»
4- خداوند اتمام حجّت مىكند، اول پیامبر مىفرستد، اگرد مردم نافرمانى كنند، با قهر خود آنان را مىگیرد. «فعصوا رسول... فاخذهم اخذة رابیة»
5 - قهر الهى شدید است. «اخذةً رابیة»
6- خداوند در لابلاى قهر و عذاب، به گروهى لطف مىكند. «لمّا طغا الماء حملناكم فى الجاریة»
7- مردم جزیرة العرب از باقیمانده نسل نوحند. «حملناكم»
8 - از حوادث تلخ باید عبرت گرفت. «لنجعلها لكم تذكرة»
9- حفظ آثار و تاریخ و كلمات یك ارزش است. «تعیها اذن واعیة»
10- شنیدنى ارزش دارد كه همراه با فهم و حفظ باشد. «تعیها اذن واعیة»