این سوره پنجاه آیه دارد و در مكّه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است كه با «مرسلات» آغاز شده است و مراد از آن، فرشتگانى هستند كه از سوى خداوند براى انجام امور مختلف، فرستاده مىشوند.
این سوره نظیر سورههاى انبیاء**اقترب للناس حسابهم».***، قمر**اقتربت الساعة».***، حج**انّ زلزلة الساعة شىء عظیم».***، واقعه**اذا وقعت الواقعة».***، حاقّه** الحاقّة ما الحاقّة».***، قیامت**لااقسم بیوم القیامة».***، نباء** عمّ یتساءلون».***، تكویر**اذا الشمس كوّرت».***، انفطار**اذا السماء انفطرت».***، انشقاق**اذا السماء انشقت».***، غاشیة**هل اتاك حدیث الغاشیة».***، قارعه**القارعة ما القارعة».*** و زلزال**اذا زلزلت الارض زلزالها».*** با آیات مربوط به معاد شروع شده است.
چنانكه مانند سورههاى فاطر، ذاریات و نازعات با سوگند به فرشتگان آغاز شده است.
در این سوره، آیه «ویل یومئذ للمكذّبین» ده مرتبه تكرار شده، همان گونه كه در سوره الرّحمن آیه «فباىّ آلاء ربّكما تكذّبان» ودر سوره قمر آیه «فكیف كان عذابى و نذر» تكرار شده است.